We zijn inmiddels weer thuis, hebben alweer in ons eigen bed geslapen (heerlijk voor ons opgemaakt door de buren), en de eerste was hangt. Maar een verslag van onze laatste dagen in IJsland hebben we nog beloofd. Dus hier komt het. 

Donderdagochtend (10/8) landden we om 6 uur op Keflavik, het vliegveld van IJsland. De nacht hadden we eigenlijk overgeslagen: voor ons gevoel was het nog woensdagavond 23 uur.
Deze eerste dag deden we dan ook rustig aan en keken we rond in Reykjavik. We genoten van de heerlijk frisse lucht en vonden het erg grappig dat Reykjavik “baai van rook” betekent. Deze rook heeft overigens betrekking op de geothermische rook van IJsland en heeft helemaal niets te maken met (bos)branden. Er zijn trouwens nauwelijks bomen in IJsland, dus een bosbrand zal hier niet snel uitbreken.

Een ander linkje met Canada was het beeld van Leif Erikson dat we tegenkwamen bij de Hallgrimskirkja. Erikson is namelijk de ontdekker van Amerika en we zagen eerder een beeld van hem in Newfoundland, waar hij zo’n 1000 jaar geleden als eerste Europeaan landde.

De Hallgrimskirkja (na ruim 40 jaar bouwen in 1986 geopend), is met 75m de hoogste kerk van IJsland. Vanaf de toren hadden we een mooi uitzicht over de stad.

Verder onder andere gezien: het Vikingschip-monument.

Het Höfđi-huis, bekend van de top tussen Reagan en Gorbatsjov in 1986, het begin van het einde van de Koude Oorlog,

Harpa, de concerthal aan de (oude) haven, een mooi staaltje architectuur, deed ons een beetje denken aan TivoliVredenburg.

Vrijdag (11/8) hebben we de Golden Circle-excursie gedaan, een must-do voor iedereen die IJsland bezoekt. Deze excursie bestaat uit 3 vaste elementen de waterval Gullfoss, de geisers bij Geysir en het nationale park Þingvellir.
De Gullfoss is een indrukwekkende waterval die in twee etages ruim 30 meter naar beneden stort in de gelijknamige kloof.  Er is veel stuifwater, wat met de juiste zonlicht-inval voor prachtige regenbogen zorgt. Daaraan dankt de waterval zijn naam (Gouden Waterval). Toen wij er waren, was het enigszins bewolkt (en stond de zon verkeerd).

Het geiserveld is genoemd naar Geysir. Hier komt het woord geiser vandaan. In het IJslands betekent het opborrelen. Geysir zelf is niet meer actief. Een eindje verder ligt echter de Strokkur, een geiser die iedere 8 minuten ongeveer een uitbarsting heeft. Soms een paar keer achter elkaar, soms met een hele hoge waterkolom. Er staat dus voortdurend een hele meute mensen omheen, met camera’s in de aanslag om de volgende uitbarsting vast te leggen. Vóórdat het het water omhoog spuit, zakt het water in de bron diep weg en komt daarna als een soort bol omhoog. Deze waterbewegingen hebben de geiser zijn naam bezorgd: Strokkur betekent karnton.

In het nationale park Þingvellir, een prachtig gebied met rotsen, water en veel groen, rond een kloof in de aarde bevindt zich historische grond. Op deze plek kwam vanaf het jaar 930 het AlÞing bij elkaar om te vergaderen over belangrijke zaken. Eigenlijk was dit het eerste parlement van IJsland. Ook nadat het parlement naar Reykjavik was verhuisd (in 1800) werd deze plek nog gebruikt voor bijzondere gebeurtenissen, zoals het uitroepen van de IJslandse onafhankelijkheid in 1944.

Het was weer eens een andere ervaring om rondgereden te worden bij deze excursie. We konden nu allebei tegelijk naar buiten kijken, maar als we iets moois zagen, konden we niet even stoppen om een foto te maken …

We maakten onderweg wel een paar bonus-stopjes: o.a. bij de Faxi-waterval.

Zaterdag (12/8) was het een drukte van belang in het centrum van Reykjavik in verband met de jaarlijkse Pride Parade. De hele stad was versierd in regenboogkleuren.

Wij hebben de parade zelf niet gezien, omdat we precies voor die middag een bezoek aan de Blue Lagoon hadden gereserveerd. We hadden gehoord dat je tegenwoordig vooraf moet boeken om er zeker van te zijn erin te kunnen, dus dat hadden we vóór onze reis al gedaan! De Blue Lagoon is een geothermisch bad, eigenlijk een kunstmatig meer in een oud lavaveld: zeewater komt hier van ongeveer 2000 m diepte naar de oppervlakte, neemt onderweg allerlei mineralen, silicamodder en blauwwieren mee, wat zorgt voor een bijzondere blauwe kleur van het water. Het water heeft nog een temperatuur van 38 – 40 graden als het boven de grond komt, en we hebben er lekker een paar uur in liggen weken.

Op zondag (13/8) ging al heel vroeg de wekker. Na een voorspoedige vlucht landden we om 13 uur op Schiphol. Het was een fijne verrassing dat de familie uit Tilburg ons kwam ophalen.

En nu zijn we dus weer thuis. We kijken terug op een fantastische reis met heel veel en hele mooie en bijzondere ervaringen. Daar kunnen we nog lang op teren, dus het duurt wel even voor we weer een lange reis gaan plannen.

We hopen dat jullie ervan hebben kunnen meegenieten. Dank voor het “meereizen” en dank voor alle leuke reacties, zowel via de site als offline. Speciaal woord van dank aan Ad, onze trouwste fan, die elke keer weer een betrokken reactie schreef. Daarom hebben we voor jou, Ad, en voor Annet als winnaar van onze prijsvraag, wat meegenomen uit Canada. Dat krijgen jullie binnenkort.