We zitten weer in een wasserette. Deze keer in Ottawa. Dit verhaal gaat over onze dagen in Mont-Tremblant. Je kunt daar heel mooi wandelen. 

Dinsdag (23/5) waren we in Parc du Mont-Tremblant, het grootste en oudste Parc National van Québec. In zo’n natuurpark zijn verschillende wandelingen uitgezet. Je haalt bij het visitor centre een brochure. Daarin staat aangegeven welke wandelingen er zijn, hoe lang en hoe zwaar ze zijn en wat je onderweg zo’n beetje kunt verwachten (bos, riviertjes, meren, uitzichten). De wandelingen zijn over het algemeen goed aangegeven met bordjes. Je rijdt naar het begin van een wandeling, daar staat dan nog een keer een plattegrondje: het kan niet misgaan.  We hebben deze dag verschillende wandelingen gemaakt, naar een uitkijkpunt, naar watervallen, langs een meer en een bijzondere natuurwandeling (met een apart info-boekje). Heel divers en als bonus was het ook nog prima wandelweer.

Woensdag (24/5) gingen we naar het ski-dorp Mont-Tremblant. Mont-Tremblant is een populair ski-gebied. Ze hebben geprobeerd om het ski-station (waar je met de auto niet in mag) te laten lijken op een Europees skidorp. Vrolijke kleuren, terrasjes en winkeltjes: het zou zó bij de Efteling passen. Een beetje over-the-top, maar daardoor ook wel weer grappig. We gingen met de télécabine naar het hoogste punt (875m). Bovenop de berg maakten we een rondwandeling met de toepasselijke naam 360^o. We konden namelijk onderweg aan alle kanten van de berg van het (enigszins heiige) uitzicht genieten. Tijdens deze wandeling moesten we af en toe een ski-piste oversteken. Bijna alle sneeuw was inmiddels weg. Weer terug beneden maakten we nog een mooie wandeling langs de bergbeek.

Halverwege de middag zetten we koers naar Ottawa. Na een klein uurtje kwamen we opnieuw langs Mont-Tremblant, omdat we kennelijk ergens een afslag gemist hadden. Bij de tweede poging is het ons wél gelukt om de goede weg te vinden.

Over Ottawa vertellen we volgende keer.