Op onze tweede en derde dag in Yellowstone National Park hebben we heel veel geisers en hot springs gezien. Bovendien speurden we opnieuw met succes naar wilde dieren. 

Yellowstone is eigenlijk een supervulkaan. Die heeft (voor zover men kan nagaan) al drie keer een grote uitbarsting gehad. Daarna bleef het gebied achter zoals het nu is, maar eigenlijk is het voortdurend in beweging. Geisers doen jaren niets en beginnen dan opeens weer te spuiten. De ene hot spring droogt op, een andere ontstaat. Aardbevingen kunnen ook tot veranderingen leiden. De recentste grote aardbeving in dit gebied was in 1959. De ondergrond in Yellowstone Park is dus heel veranderlijk en daardoor verraderlijk, vandaar dat de meeste wandelpaden rond geisers en warmwaterbronnen over een boardwalk gaan. Overal staan bordjes dat je niet van het wandelpad af mag. Als je op de “gewone” grond gaat staan, zou je er zomaar doorheen kunnen zakken. Best spannend dus om hier rond te lopen, zeker als je weet dat de uitbarstingen van deze supervulkaan ongeveer iedere 600.000 jaar plaatsvonden, en dat de laatste 640.000 jaar geleden was…

 

Vrijdag (30/6) en zaterdag (1/7) hebben we rondgestruind over verschillende geiserbasins. Yellowstone Park heeft het grootste en actiefste geiserveld ter wereld: bijna 400 geisers, dat is ongeveer de helft van alle geisers in de wereld.
Geisers zijn er in vele soorten en maten. Je hebt grote geisers en kleine geisers. Je hebt geisers die de hele dag door water spuiten. Je hebt geisers die af en toe spontaan een uitbarsting hebben. Er zijn geisers die alleen roken en verder niets doen. Ook zijn er exemplaren die voorspelbaar tot uitbarsting komen. In het park worden dan de vermoedelijke uitbarstingstijden (met enige marge) aangekondigd. Dan verzamelt zich tegen die tijd een menigte die geduldig op bankjes rond de geiser zit te wachten op het spektakel.

 

De bekendste en meest betrouwbare grote geiser is wat dat betreft Old Faithful, die niet voor niets die naam kreeg. Deze geiser spuit ongeveer iedere anderhalf uur. Een uitbarsting duurt dan anderhalf tot vijf minuten, waarbij tussen de 14.000 en 32.000 liter kokend water de lucht in wordt gespoten tot wel 50 meter hoog. Wij kwamen langs deze geiser aan het eind van de vrijdag. We wisten toen nog niet dat de uitbarstingstijden min of meer bekend waren, maar er zaten al wat mensen op de bankjes, dus wij zijn toen ook maar gaan zitten en hebben drie kwartier gewacht op de uitbarsting, die niet zo heel erg spectaculair hoog was. De volgende ochtend zijn we teruggegaan om de rest van het gebied rond deze geiser te bekijken. Toen we aankwamen, zaten de tribunes al behoorlijk vol, dus dat betekende dat een nieuwe uitbarsting aanstaande was. Deze keer was de eruptie veel spectaculairder. Anderhalf uur later, toen we een eind verder op het terrein waren, hebben we vanuit de verte nogmaals een flinke eruptie gezien.

 

 

Andere bijzondere geisers:
Lion Geyser maakt voordat hij begint te spuiten een brullend geluid. Wij hebben de eruptie alleen uit de verte gezien en zelf het brullen niet gehoord.

Castle Geyser doet het normaal gesproken iedere 14 uur, en heeft soms tussendoor kleine erupties, zoals deze:

 

Giant Geyser was eerder ingeslapen, maar is sinds 2007 weer actief, zij het zeer onregelmatig. Als hij het doet, duurt dat meer dan een uur en kan het water wel 75m hoog komen. De laatste eruptie was in 2014 ….

Grotto Geyser hebben wij alleen zien roken, maar schijnt het wel vaak te doen.

Steamboat Geyser is de hoogste actieve geiser van de wereld. Hij kan tot meer dan 90m hoog komen. Heeft dat alleen al jaren niet meer laten zien.

Vixen Geyser verraste ons met een kleine eruptie toen we net langs liepen.

 

Je hebt ook hot springs, heetwaterbronnen. De kleuren in en rond een pool worden vooral bepaald door thermofielen, dat zijn micro-organismen die houden van warmte. Hoe blauwer het water, hoe warmer. Boven de hot springs hangt vaak een nevel van stoom, soms komen er echt stoomwolken van af. Sommige heetwaterbronnen zie je ook borrelen. Hier een paar voorbeelden:

 

Er worden wat foto’s gemaakt: zoek Petra tussen de fotografen.

 

Je hebt ook mudpools met kokende modder.

 

Het is niet alleen een lust voor het oog, maar ook voor het oor. Borrelende en sissende geluiden komen uit alle hoeken en gaten. Je ruikt ook de dampen, dat is niet altijd een lust voor de neus. Tussendoor hoor je ook vogels fluiten. Vogels en chipmunks zitten soms ook tussen de hot springs: zij houden zich niet aan de bordjes dat je daar niet mag komen. Dat geldt ook voor de bizon, die vrijdagavond 20 meter van Old Faithful in het beetje gras ging liggen.

Over bizons gesproken. Vrijdag kwamen we onderweg in een wildlife-file terecht. Een groepje bizons graasde dicht langs de weg. Toen staken opeens twee bizons de weg over. Eentje bereikte de overkant, de andere werd door een ranger-auto terug gedirigeerd. Wij reden er vervolgens tussendoor.

 

Verder zagen we die dag nog meer bizons, maar niet meer zo spectaculair. Ook was er heel in de verte één keer een beer, alleen met verrekijker waarneembaar.

 

We kwamen ook opnieuw bij de Yellowstone Canyon, maar nu vanaf een view point aan de andere kant.

 

Verder nog onderweg:

 

Zaterdag (1/7) was overigens Canada Day, de nationale feestdag van Canada. Dit jaar extra bijzonder vanwege de viering van het 150-jarig bestaan. Helaas misten we dat feestje, maar we hebben wel de hele dag in een Canada 150 t-shirt rondgelopen en dat werd opgemerkt!

Aan het einde van de dag verlieten we Yellowstone voor een uitstapje naar het aangrenzende Grand Teton National Park. Daarover de volgende keer.